Wednesday, August 29, 2007

Αμαρτιες

Μου ειπαν να γραψω προλογο, επιλογο, κυριως θεμα και οτι αλλη βλακεια μαθαιναμε στο σχολειο, αλλα σορυ δεν βαζω τιποτα. Εγω στο σχολειο περασα σουπερ, ημουνα συνεχεια μεσα σε πλακες και πρωιμες γκομενοφασεις. Διαβαζα οσο γουσταρα και δεν καταλαβαινα τιποτα απολυτως γιατι ημουν πιτσιρικι. Ολα τα στραβα και αναποδα της Μοιρας μου κινησανε μετα που περασα - πηγα - με εστειλαν στο Πανεπιστημιο. Ηθελα βρε, πως δεν ηθελα αλλά εγω τα περιμενα αλλιως. Καλα περασα καποιες στιγμες απλα ηταν οι στιγμες που εγω χαζευα ή εκανα κατι αλλο και μετα μου πηγαν ολα στραβα.
και αναποδα...
Και κολλησα. Οχι αρρωστια αλλα γκαντεμια. Σοβαρα... αφου εχω τοση πολυ γκαντεμια τελευταια που οτι δεν θελω να μου τυχει, μου συμβαινει, εχω στεναχωριες, τσουπ και ακομη μια απο τα ιδια, εχω τις μαυρες μου επειδη τα χω παιξει απο τα κομπλεξικα στο σχολειο και εμφανισιακως δεν μου χει κατσει βρε παιδακι μου η βραδια, νασου ο γκομενος ο πρωην μεσα στον χαβαλε και στα χαμογελα με τους γιαπηδες φιλους, να τα σπανε και να χορευουν με τις πιτσιρικες. Δεν το θες τετοιο πραγμα πως το λενε, ελα αυριο, την επομενη, το σαββατο που θα χω κανει κομμωτηριο και θα δεν θα χω να διορθωσω γραπτα μεχρι της δωδεκα. Οχι εκει...
Γκαντεμια.
Λεω λοιπον αφου ολοι το παιζουν εξυπνοι και το διασκεδαζουν ιντερνετικως να κανω και εγω τα ιδια, να κατσω και να το παιξω μπλοκου, οπως μου ελεγε ενα μικρο εψες.
Λοιπον αυτα και καλο ηταν... σαν να ξεθυμανα λιγο, τσους μεχρι την επομενη.